maandag 28 december 2015

Vetverbranden


Op Tweede Kerstdag plingt de telefoon, you've got mail. Een mail van Henk Ta. met een oproep."Beste fietsers, zondag kun je het opgebouwde vet weer een beetje wegwerken. Start bij mij. Er wordt in de vetverbrandingsmodus gefietst, dus in een gematigd tempo" schrijft hij. Deze oproep is niet aan dovemansoren en wordt op de laatste zondag door velen aangegrepen om op de fiets te springen voor een spontane ingelaste rit. Met een duidelijk thema. Maar liefst 9 man schuiven aan voor een bakkie en een koekje en vertrekken zodra Marcel P. is gearriveerd.


Voor het vertrek wordt de fiets van circusdirecteur Di Stephano onderhanden genomen. Deze halve Duitser doet zijn naam eer aan, dit jaar poetste hij nimmer zijn Fahrad. Het vehikel is dus 'grundig' voorzien van een jaar aangekoekt straatvuil en het is dat we weten dat hij op een Cannondale rijdt, want voor een toevallige passant is het merk niet meer te lezen. Henk Ta. kan het niet langer aanzien en heeft, terwijl Hans binnen rustig zijn jas aantrekt, de tuinslang gepakt. Medogenloos richt hij de slang op het vuil en spuit het weg, tot grote schrik van Hans die zijn waardevolle collectie straatvuil in het putje ziet verdwijnen.


Dan gaat het de stad uit. Richting Vreden, tenslotte komt de wind uit die hoek en waar het waait, daar fiets je heen is het credo. Zoals aangegeven in de mail, deze tocht staat geheel in het kader van vetverbranding, de teller komt dus niet hoog. Rustig aan dus, er mag geen extra spierweefsel gecreĆ«erd worden, de weegschaal zou eens ongunstig uit kunnen slaan.  


INTERMEZZO: BOVENSTAANDE OPNAMEN LATEN EEN PERFECT UITGEVOEGD VETVERBRANDINGSTEMPO ZIEN! 


De tussenstop is, wederom in het kader van deze tocht, karig. Een slok water uit een bidon en een droog mueslireepje. Lex rommelt wat met zijn trapper, daar schiet zijn voet steeds uit (bij de nazit blijkt dat de plaatjes van zijn schoenen volledig versleten zijn, de trapper kon er niet aan doen) en er wordt geplast. Het laatste niet onlogisch, de gemiddelde leeftijd licht deze tocht rond de 61 (het jongste lid deze tocht is 48 en voelt zich in dit gezelschap alsof hij 18 is).


Dan gaat het verder. Met de wind in de rug komen de gesprekken op gang. Al snel blijkt dat Lex fien op de tand is terwijl Ruud aangeeft fier op de tiet te zijn. Henk Dijs komt met de geheimzinnige mededeling dat hij gaat emigreren. Daar wil hij verder niet over uitweiden, maar het lijkt alles te maken te hebben met de aanschaf van een supercamper met amper 7000 kilometer op de teller. Als de wind in de rug staat is Gerrit M. plots op kop te vinden, het tempo gaat omhoog. In de buurt van ons oude Chez Nous wordt het duidelijk, Gerrit wordt in stelling gebracht voor de eindsprint! 

Over de nazit kunnen we kort zijn. Water, droog brood en een restje van Ipie's bekende soep. Plus een bekentenis over Ipie en een tippelzone. Als Ruud dan ook nog eens komt met de mededeling dat hij geen grappen meer maakt, komt er een snel eind aan de nazit. Of nemen we hier toch een loopje met de waarheid? Wie zal het zeggen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten