Maar als je hem dan ziet beesten en klimmen tijdens de aanvangsfase van de gezellige zondagstocht, dan zou je niet niet kunnen bedenken dat het over dezelfde Herman gaat. Tenminste de eerste twee beklimmingen....... Na een klein aantal kilometers stortte hij zelfs zozeer in dat hij niet eens de permanence heeft bereikt. Arme Herman.
Je ziet hem hier fier aankomen op de top. Nog net fit genoeg om de fotograaf vriendelijk toe te zwaaien. De rest reed met gezwinde pas achter hem aan......
De liefhebbers van het boek Ventoux kennen de essentie van de mannenvriendschap: beetje ouwehoeren over niets. Bijvoorbeeld met z'n vieren liggen te klooien over een lek bandje.
Henk liet zich dit eens lekker aanleunen........
Maar bij de tweede lekke band van Henk ging de animo hard achteruit om hem nog eens terzijde te staan. het is maar goed dat er geen derde lekke band kwam van zijn fiets, dan had hij dat mooi alleen mogen doen.......
Ondertussen bestond de andere groep uit een merkwaardige mengeling van het seniorenconvent en de jonge oudergroep. Onder de bezielende leiding van een soldaat in afbouw werd er zeer relaxed gefietst, hetgeen in de nazit duidelijk was te merken: ze zaten er kwiek bij.....
Wim had zijn bijdrage voor een nieuwe kaart in harde contanten bijeengespaard. Dat werd niet gewaardeerd. Alle munten werden van tafel geveegd door de jolige groep. Hoezo mannenvriendschap? Onder luid gehoon en biergespat moest hij zijn zuurverdiende kleingeld van de grond rapen. Kan hij er dan wat aan doen dat het geldzakje voor nieuwe kaarten niet alleen uit geld bestaat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten