maandag 28 april 2014

its a hard rain gonna fall.

Zondagmorgen 9.15 uur. Het is droog. Er zijn kansen dat het best te doen is straks. So what the hell!
Het is de Enschedese Marathon. Wouter en Brunel, Ronald staan straks klaar om hun prestatie van formaat te leveren. Er zijn Robert en Christel. zij zijn wederom het toejuichcentrum voor de lopers met bijbehorende muziek, met daarbij wat kleinigheden om te happen en de drinken.
Het wordt langzaam donkerder. De fietsers raken langzaam maar zeer zeker gedemoraliseerd. Zij hebben zich iets anders voorgesteld. Maar de regen wast alle optimisme weg. Als een haas kiezen ze de kortste route terug naar een plek waar het droog en warm is. Sneu voor de wielrijders. Sneu voor de lopers. Sneu voor de toeschouwers. Sneu voor de fotograaf die net te laat naar buiten komt om de enorme prestatie van Wouter en Brunel op de pixels vast te leggen.




























Beeld van rijders met de moed der wanhoop terug naar huis spattend.
















Beeld van nat en een enthousiaste menigte die ze toejuicht naar de finish.





















Beeld van een van de fietsers die van Robert een warme trui heeft gekregen om de koude ledematen te warmen. De kachel doet daarin erg goed werk.

















Beeld van een ander groepje fietsers die in Zuid Limburg blijkbaar een heel andere fiets (of loop) omstandigheid treft. Tja.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten