Eindelijk weer eens een goede opkomst.....

Ondanks de koude start was er een flinke opkomst deze keer. Het was dan ook een kleine strijd om de koffie, want er was maar een kannetje gezet. Het werd meteen duidelijk dat er in twee groepen zou worden gekoerst zodat iedereen aan zijn trekken zou komen.

Vol trots showde Henk zijn nieuwe fiets. Het aantal zwart-witte fietsen stijgt gestaag in het peloton. Fraaie fiets, overigens. Maar waarom die bagagedrager??

Tijdens de tocht der "Snelle Jelles" werd er tijdens de stop met sommige voedingswaren wel erg slordig omgesprongen. Wat op de grond is gevallen kan, na zorgvuldige reiniging, rustig worden geconsumeerd. Maar waarom twee keer op de grond laten vallen? Of is het reinigingsproces op zichzelf zo opwindend? Zo krijgt de foto natuurlijk wel een heel vreemde associatie. ...

Maar toen begon het jammere...... De dappere fietsers van de gezellige groep waren vol goede moed gezamenlijk op pad gegaan met in hun hoofd de traktatie na de tocht, maar hadden niet stilgestaan bij het feit dat de rappe-rijders nooit op de afgesproken tijd terug zouden zijn. En er was niemand die voor hun de deur kon openen. ..... Dorstig voor een dichte deur staan is niet leuk. Moet hier het bestuur op worden aangesproken?

Voor de inwendige mens was er na de tijd een heerlijk gerecht dat deed denken aan een bal gehakt, maar waarvan de substantie niet kon worden achterhaald. Gelukkig waren er nog zachte speklappen. Onze club staat waarachtig stil bij cholesterolverlagende voedingsmiddelen.... Hoezo drijven in het vet?

Een derde helft is altijd gezellig om elkaars wetenswaardigheden te delen. Hoe jammer is het dan ook dat de televisie aan moet en dat dan bepaalde types de groep de rug toekeren om gebiologeerd naar het scherm te kijken waar stofhappers bezig waren. Wat is daar nu leuk aan?