De permancence had een droef beeld. Het zo gezellige aquarium was verdwenen en in de plaats daarvan waren er drie kommen waarin de goudvissen wezenloos ronddobberden. Sommigen letterlijk. die waren dood. Robert deed zijn dierenpolitionele plicht.
Ze was er al een tijdje niet geweest. Maar gelukkig.... zwanger en wel stapte Lidian op de fiets om met de gezellige groep mee te fietsen. Na de tijd het colaatje, dat was even doorbijten.
De zogenaamd niet gezellige groep had koers gezet naar Schøppingen. Er werd vertrokken met 16 man, maar die zijn absoluut niet als een groep teruggekeerd op Chez Nous.
Dat klimmen is wel leuk, maar je raakt er voortdurend mensen door kwijt. sommigen sloten iets later weer aan, anderen namen een eigen route, en er was een groep die we nooit meer hebben teruggezien. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Er werd wat afgepuft boven op de bult.
maar dan had je wel een magnifiek uitzicht.....
Terug op het honk (tenminste de mensen die dat haalden) werd het weer gezellig, waarbij wel duidelijk werd gemaakt dat de "buitenstaanders" genoegen moesten nemen met de tweede rang, want zo gaat dat binnen de OSVVE.
En daar was Marcel natuurlijk ook om de jongens op te vangen. Hij viel op door zijn elektrische fiets. Beetje sneu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten