Volg de grote meute, daar zal vast wat gebeuren. Zo zal de gemiddelde journalist er over denken. Nu is uw webmaster geen goede journalist. Ook geen goede fotograaf en al helemaal geen goede fietser. Gemiddeld dus en zo reed hij deze zondag mee in de trein van de langzamere ploeg. Vandaag is dit gezelschap vele malen groter dan de vorige zondag, meerdere snelle heren ontbreken en een aantal (tegenwoordige) snelle types zijn niet in staat om de snelle heren te volgen door eerdere uitspattingen dit weekend. Op deze plaats daarom complimenten voor Henk Ta., wiens algehele conditie, naar eigen zeggen, te wensen overlaat. Hij vertrekt met de snelle jongens en komt ook weer terug.
De langzame volgt en zoekt een plek tegen de wind in. De Brigado Nero is ook present en met veertien fietsers rijden we de grens over. Doel van de tocht is het afleggen van een bezoek aan het nieuwe huis van eenmansband Hans R.. Deze entertainer is, vermoedelijk tot grote schrik van zijn buren, neergestreken in het Duitse Epe.
Voordat het zover is beleven we eerst andere avonturen. Zo is de eerste plaspauze al kort na het passeren van de grens. Midden tussen de gasopslagvelden en installaties vervolgen we onze route. In de verte lonken windmolens en een nieuwe plaspauze. Dan gaat het stuur om en zoeken we onze weg naar de housewarming.
In Epe raken we de weg kwijt. Links, rechts schieten we en rijden alleen maar rondjes, zelfs tegenovergestelde als we op een rotonde terechtkomen. Dorpsbewoners bieden uiteindelijk uitkomst, ze willen duidelijk van ons af en ons zeker van de rotonde af hebben. Over het bezoek aan de nieuwe woning kan ik kort zijn. Een groot mooi huis voor een belachelijk lage prijs, moet een hoop aan gebeuren, maar de grote tent en versnaperingen aanwezig maken een hoop goed. Na het bezoek moeten enkele fietsers, waaronder uw webmaster, zoeken naar hun fietsen, verstopt door enkele "fietsvrienden".
De weg naar huis wordt snel gekozen, de eerste regendruppels zijn inmiddels gevallen, maar de verwarring is compleet. De weg is steeds kwijt met als gevolg dat we op prachtige grindpaadjes uitkomen waardoor Lidian een lekke band oploopt. Het euvel wordt door een combi van mecaniciens verholpen, Poolfietser Jan V. staat meteen klaar met pomp, raad en daad terwijl fietsenmaker Herman van de Zwarte Brigade ("zondag heb ik mijn vrije dag en ga ik zeker niet aan fietsen zitten") zowaar in aktie komt als hij ziet dat onze blonde fietster problemen heeft met het plaatsen van haar achterwiel. Het is duidelijk, willen we van deze man hulp op zondag, zullen we allen onze haren blond moeten verven. Een blonde clubpruik behoort ook tot de mogelijkheden.
Op het honk aangekomen heeft Dik E. een verheugende mededeling. Voor de vierde, én laatste keer verzekert hij ons, is hij opa geworden. Lumen is de naam van het kleinkind en Dik doet een rondje in. Dan volgt een bekentenis van deze bebrilde fietser. In het voetspoor van Verdonk en Duyvendak verhaalt hij over zijn aktieverleden. In de jaren zestig riep hij ooit eens "Johnsson Moordenaar" bij een Vietnamdemonstratie.
Gezien de samenstelling van de fietsclub zijn er de komende tijd meer bekentenissen te verwachten. Lees deze website voor meer nieuws hierover.
De langzame volgt en zoekt een plek tegen de wind in. De Brigado Nero is ook present en met veertien fietsers rijden we de grens over. Doel van de tocht is het afleggen van een bezoek aan het nieuwe huis van eenmansband Hans R.. Deze entertainer is, vermoedelijk tot grote schrik van zijn buren, neergestreken in het Duitse Epe.
Voordat het zover is beleven we eerst andere avonturen. Zo is de eerste plaspauze al kort na het passeren van de grens. Midden tussen de gasopslagvelden en installaties vervolgen we onze route. In de verte lonken windmolens en een nieuwe plaspauze. Dan gaat het stuur om en zoeken we onze weg naar de housewarming.
In Epe raken we de weg kwijt. Links, rechts schieten we en rijden alleen maar rondjes, zelfs tegenovergestelde als we op een rotonde terechtkomen. Dorpsbewoners bieden uiteindelijk uitkomst, ze willen duidelijk van ons af en ons zeker van de rotonde af hebben. Over het bezoek aan de nieuwe woning kan ik kort zijn. Een groot mooi huis voor een belachelijk lage prijs, moet een hoop aan gebeuren, maar de grote tent en versnaperingen aanwezig maken een hoop goed. Na het bezoek moeten enkele fietsers, waaronder uw webmaster, zoeken naar hun fietsen, verstopt door enkele "fietsvrienden".
De weg naar huis wordt snel gekozen, de eerste regendruppels zijn inmiddels gevallen, maar de verwarring is compleet. De weg is steeds kwijt met als gevolg dat we op prachtige grindpaadjes uitkomen waardoor Lidian een lekke band oploopt. Het euvel wordt door een combi van mecaniciens verholpen, Poolfietser Jan V. staat meteen klaar met pomp, raad en daad terwijl fietsenmaker Herman van de Zwarte Brigade ("zondag heb ik mijn vrije dag en ga ik zeker niet aan fietsen zitten") zowaar in aktie komt als hij ziet dat onze blonde fietster problemen heeft met het plaatsen van haar achterwiel. Het is duidelijk, willen we van deze man hulp op zondag, zullen we allen onze haren blond moeten verven. Een blonde clubpruik behoort ook tot de mogelijkheden.
Op het honk aangekomen heeft Dik E. een verheugende mededeling. Voor de vierde, én laatste keer verzekert hij ons, is hij opa geworden. Lumen is de naam van het kleinkind en Dik doet een rondje in. Dan volgt een bekentenis van deze bebrilde fietser. In het voetspoor van Verdonk en Duyvendak verhaalt hij over zijn aktieverleden. In de jaren zestig riep hij ooit eens "Johnsson Moordenaar" bij een Vietnamdemonstratie.
Gezien de samenstelling van de fietsclub zijn er de komende tijd meer bekentenissen te verwachten. Lees deze website voor meer nieuws hierover.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten